Kristal Şekli ve Kristallenme Tabiatı
Minerallerin gösterdikleri dış şekil, tanımları için genellikle çok yararlıdır. Mineraller başlıca amorf, metamikt ve kristal halde bulunur. Bilindiği gibi bir mineralin kazanmış olduğu şekil çok sayıda etkene bağlıdır. Sıcaklık, basınç, kristalin oluştuğu eriğin bileşimi bunların başında gelir. Ayrıca eriyikteki yabancı maddelerin miktar ve cinsi, konsantrasyon derecesindeki farklar, eriticilerin hareketleri, çökelme hızı da bu etkenler arasında bulunmaktadır.
Bununla birlikte belli bir bileşimdeki maddenin bir mineralin genellikle aynı karakteristik biçimde oluştuğu da gözlenmektedir ki, işte buna kristallenme tabiatı (habit) adı verilmektedir. Örneğin kuvars genellikle eşit olmayan piramit yüzeyleriyle sonlanan altıgen prizma halinde bulunu. Bu biçim onun kristallenme alışkanlığını ifade eder.
Bazı kristaller ekseriya hep yassı, bazıları tablamsı, bazıları prizmatik, bazıları iğne ve bazıları da kısa, tıknaz şekillerde bulunurlar. İşte bu onların kristallenme tabiatılarını oluşturur.
Kristal Agregatları
Mineraller, özşekilli (otomorf), tek kristaller halinde oldukça nadir bulunur. Genellikle tam oluşmamış küçük kristal toplulukları tayininde nasıl bir rol oynuyorsa, agregat biçimleri de o şekilde tanımda yardımcı olurlar. Agregat çeşitlerini belirleyen birçok terim mevcuttur. Bunları başlıcaları; sütunsal (turmalin), iğnemsi (pektolit, natrolit), lifi (turmalin, vavelit, pektolit), böbreğimsi (götit), yassı (disten, stibnit), levhamsı veya tablamsı (vermikülit, mika, klorit) tanemsi veya taneli, dendritik (altın, gümüş ve bakırda) görülür.