Serbest akiferler için su tablası haritaları ve basınçlı akiferler için ise potansiyometrik yüzey haritaları hidrojeolojik yorumlamada kullanılan temel araçlardır. Bu haritalar 3 boyutlu yüzeylerin 2 boyutta sunumlarıdır. Bu haritalar eş yükseklik(kot) çizgili kontur haritaları gibi gösterilebilir. Su tablası ve potansiyometrik yüzey haritaların çiziminde kuyularda ölçülen su seviyesi kotları veri olarak kullanılmaktadır. Fakat bu amaç için her kuyu uygun değildir. Bazı su kuyuları akiferde bir den fazla noktada filtrelenebilir, filtrelen seviyelerin her biri farklı bir akifer sistemi içerisinde yer alabilir. Bu gibi kuyularda, kuyudaki su seviyesi farklı akifer sistemlerindeki hidrolik yükün bir sonucu olduğundan, su tablası haritalarının yapımında faydalı değildirler.
Yeraltısuyu seviyesi haritaları yapmak için, aynı akifer sistemi içersinde açılmış bir çok kuyudan alınan su seviyesi kotu verilerine ihtiyaç vardır. Yeraltısu seviyesi zamanla değişebileceğinden, tüm ölçümler kısa zaman içerisinde gerçekleştirilmelidir. Her kuyudaki ölçüm noktası ortak bir referans noktasını (genellikle deniz seviyesi) baz almalıdır.
Üretim yapan bir kuyuda su seviyesi ölçümü yapılıyor ise, pompanın kapatılıp, kuyudaki su seviyesinin pompalamadan önceki yani statik su seviyesine gelmesi beklenmelidir. Su tablası haritaları yaparken, tüm kuyular açık delikli yada su tablası derinliğinde filtreli olmalıdır. Su tablası altında borulu yada filtreli geçilen kuyular, eğer filtreli yada borulu seviye su tablasının altında çok derinlere ulaşmıyor ise su tablası haritaları için kullanılabilirler. Potansiyometrik yüzey haritaları yapmak için kullanılan tüm kuyular için, ilgili akiferin üzerindeki tüm akiferleri borulu geçilmelidir.
Pınarlar, nehirler, göller gibi yüzey suları yeraltısuları ile etkileşebilirler. Buna ek olarak, su tablası genellikle yüzey topografyasının bir yansımasıdır. Su tablası haritalarının yapımında bu hususlara dikkat edilmelidir. Yüzey topografyasını ve yüzey su yapılarını gösteren bir taban haritası yapılmalıdır. Kuyuların yerleri bu taban haritaları üzerine yerleştirilir ve su seviyesi kotları yazılır. Eş yeraltısu seviyesi kotlu konturları, topoğrafik konturların çizimdeki kuralları izleyerek oluşturulur. Veri noktaları arasında konturların yorumlanması yüzey topografyası ve yüzey su yapılarından etkilenir.
Örneğin, yeraltısu seviyesi kotları, yüzey topografyasından yüksek olamaz. Yeraltısuyu derinliği tepelerin altında vadilerin altındakine göre ise daha yüksektir. Eğer bir göl mevcut ise, gölün altındaki yeraltısu seviyesi göl yüzeyi gibi düzdür. Dolayısıyla, yeraltısuyu konturları, göl etrafında gitmelidir. Bunun bir istisnası olabilir. Nasıl? Yeraltısuyu konturları alıcı bir nehri kestiklerinde nehrinin yukarısını gösteren V şekli oluştururlar. Verici bir nehri kestiklerinde, yeraltısuyu konturları nehir aşaği bükülürler.
Genellikle, basınçlı akiferin potansiyometrik yüzeyi, yüzey topografyasından ve yüzey su yapılarından etkilenmez. Bunun nedeni akifer ile yüzey yapılar arasında (nehir) direkt bir bağlantının olmayışıdır. Sonuç olarak, potansiyometrik yüzey konturları nehir varlığından etkilenmez.
Potansiyometrik yüzey konturları topoğrafik konturlar üzerinde olabilir. Eğer kuyu böyle bir noktada açılır ise, su kolaylıkla dışarı akacaktır yani artezyen yapacaktır. Su tablası ve potansiyometrik yüzeyin sığ bir gradyana sahip olduğu durumlarda, yeraltısuyu seviyesi konturları birbirlerinden uzak olacaktır. Eğer gradyan yüksek ise, yeraltısuyu seviyesi konturları birbirlerine yaklaşacaklardır. Yeraltı suyu genellikle su tablasının yada potansiyometrik yüzeyin eğimli olduğu doğrultuda
akacaktır.